Enrique Vila-Matas: „Piszę cały czas, nawet gdy nie piszę”.

Zaczynając od „ogromnego” pytania, które znajomy zadał mu na przyjęciu („W którym momencie poczułeś się pisarzem ?”), hiszpański pisarz Enrique Vila-Matas zaczął budować swój nowy literacki artefakt, Canon de Cámara Obscura (Seix Barral), pierwszą książkę „stworzoną przez człowieka próbującego być sztuczną inteligencją”.

Podczas spotkania z dziennikarzami Vila-Matas opowiedział o powieści, której narratorem jest android Vidal Escabia . Nie jest to jednak typowa opowieść science fiction: to eksploracja ostatecznego sensu pisania , w której nie mogło zabraknąć starych znajomych, takich jak Kafka, Cortázar, Barthes, Peter Handke, Juan Eduardo Cirlot i Juan Benet.

Mimo to Vila-Matas podkreślił, że czytelnicy odkryją „pierwszą sztuczną inteligencję, która wyda książkę”.

Dla pisarza ten ostatni tytuł nawiązuje do Krótkiej historii literatury przenośnej (1985), która ma już czterdzieści lat, a nawet do Montevideo (2022).

„ Wszystkie są ze sobą powiązane; są swego rodzaju rewizje . Zawsze robiłem jedną pracę, a ta jest niemal jak dotarcie do końca góry, do której jeszcze nie dotarłem. To wynik poezji literackiej wielu lat, która ma dziwną spójność, pomimo tego, jak absurdalnie może się to wydawać” – zauważył.

Vila-Matas ujawniła, że ​​mimo iż książka jest skończona , „wciąż dzieją mi się rzeczy, które wydają się być dla mnie zrozumiałe , zbiegi okoliczności, historie, które kojarzę ze sobą. Innymi słowy, nie pisząc, kontynuuję pisanie”.

„Piszę cały czas, nawet kiedy nie piszę. Wszystko wydaje się czymś, o czym mogę pisać ” – podkreślił, przypominając, że jemu przytrafia się coś podobnego, jak wyznał kiedyś hiszpański filmowiec Pedro Almodóvar, kiedy przechodząc przez przejście dla pieszych, powiedział do kogoś, kto zatrzymał go, gdy pracował nad nowym scenariuszem: „Przepraszam, nie mogę ci pomóc, piszę”.